▫️🔹🔸▫️🔸🔹▫️🔹🔸▫️
🍁شیعیان رسم تشیّع این نبود
🍂باید این زنگار غفلت را زدود
🍁شیعه ای؟ سنگین چرا گوشّت شده؟
🍂عهد و پیمانت فراموشت شده
🍁در ازل با او تو پیمان بسته ای
🍂پس چرا پیمان خود بشک ادامه دارد...
🍁شیعه مولای خودت را یاد کن
🍂از غم هجران او فریاد کن
🍁هیچ دانی حال مولا چون بّود
🍂دیده اش گریان و قلبش خون بوّد
🍁هیچ می دانی که قلبش خسته است
🍂پشت او از بار غم بشکسته است
🍁شیعیان! بس نیست غفلت هایمان!؟
🍂غربت و تنهایی مولایمان
🍁ما زخود مولای خودرا رانده ایم
🍂از امام خویش غافل مانده ایم
🍁گرچه از یُمن وجودش زنده ایم
🍂قلب او را بارها سوزانده ایم
🍁دست مهدی بسته از رفتار ماست
🍂قفل زندانش همین کردار ماست
🍁ما عبید و عبد دنیا گشته ایم
🍂غافل از مهدی زهرا گشته ایم....
🍁بی خبر از غصه مولا شدیم
🍂جملگی سرگرم این دنیا شدیم
🍁ای که داری ادعای بندگی
🍂پاسخی داری به جز شرمندگی؟؟؟
🍁غافلی از غربت مهدی اگر
🍂گشته ای کوفی !! نداری خود خبر
🍁غفلت از مولای خوبان تا به کی؟
🍂این چنین مبهوت و حیران تا به کی؟
🍁ای که از آل عبا دم می زنی
🍂دم زمهدی پس چرا کم می زنی؟؟
🍁مهدی عصر ظهور ..حسینی دیگرست
🍂او که معصومی ز نسل حیدر است
🍁غیبت او کربلایی دیگر است
🍂بهر شیعه ابتلایی دیگر است
🍁کلّ عرض کربلا یعنی همین
🍂خالی از حجت نمی ماند زمین!
🍁شیعان « هل من معین » آید به گوش
🍂بشنوید ای حق پرستان این سروش
🍁کیست مهدی را کنون یاری کند
🍂از امام خود طرفداری کند
🍁کو بُریر و کو زهیر و کو حبیب
🍂تا نماند مهدی زهرا غریب
🍁کو ابوفاضل علمدار شهید
🍂سیصد و اندی صحابی رشید
🍁عون و جعفر، اهل ولا و درد، کیست؟
🍂اندر این وادی غربت، مرد کیست؟
🍁صبح عاشوراست، دین باور شوید
🍂بر امام عصر خود، یاور شوید
🍁اسب های رزمتان را زین کنید
🍂کوچه های شهر را آذین کنید
🍁می رسد از ره ولیّ کردگار
🍂وارث حیدر، به دستش ذوالفقار
▫️🔹🔸▫️🔸🔹▫️🔹🔸▫️