در جواب اين سؤال به اين چند امر توجه كنيد:
1. انسانيت انسان به روح اوست اما بين روح انسان و اين بدن كه در قبر است ارتباط و پيوندي است و به خاطر اين ارتباط و پيوند، بدن مورد توجه روح است و چنين نيست كه بين بدن و روح ارتباطي نباشد. پس قبري كه بدن در آن است مورد نظر روح است.
2. در آن زمان كه انسان زنده است بين روح و بدن ارتباط مخصوصي است، يعني روح تعلق تدبيري به بدن دارد و تدبير و اداره بدن در اختيار روح است. به تعبير ديگر بدن به منزله مركب روح براي تكامل و سير معنوي از خاك تا افلاك است. پس از مرگ تعلق تدبيري روح به بدن قطع مي شود. اما ارتباط روح و بدن به صورت كاملا منقطع نمي گردد.
در جواب اين سؤال به اين چند امر توجه كنيد:
1. انسانيت انسان به روح اوست اما بين روح انسان و اين بدن كه در قبر است ارتباط و پيوندي است و به خاطر اين ارتباط و پيوند، بدن مورد توجه روح است و چنين نيست كه بين بدن و روح ارتباطي نباشد. پس قبري كه بدن در آن است مورد نظر روح است.
2. در آن زمان كه انسان زنده است بين روح و بدن ارتباط مخصوصي است، يعني روح تعلق تدبيري به بدن دارد و تدبير و اداره بدن در اختيار روح است. به تعبير ديگر بدن به منزله مركب روح براي تكامل و سير معنوي از خاك تا افلاك است. پس از مرگ تعلق تدبيري روح به بدن قطع مي شود. اما ارتباط روح و بدن به صورت كاملا منقطع نمي گردد.
3. بدني كه در قبر است و نيز خود قبر يادگار و يادآور روح است و انسان در اين محل بهتر مي تواند روح مرده را ياد كند. به اين خاطر رفتن به قبرستان بهتر است اگرچه فاتحه در خانه نيز رواست و به مرده مي رسد. اما براساس روايات هنگام آمدن نزديكان ميت به زيارت او، روح مرده در قبر حاضر مي شود و با ديدن آنها شادمان مي شود.
4. قبرستان يادآور مرگ است و ياد مرگ از ابزارهاي تربيتي است و براي همين به قبرستان رفتن بهتر است وجاي ديگر چنين نيست. انسان در قبرستان و ديدن قبور گذشتگان به فاني بودن و بي ارزش بودن دنيا پي مي برد كه در آنجا فقير و غني در كنار هم خوابيده اند و به قبرستان رفتن به منزله كلاس تربيتي و عبرت آموزي است.
5. در مفاتيح الجنان در بحث زيارت قبور مؤمنين به نقل از جامع الاخبار آورده است كه ارواح مؤمنان هر جمعه به آسمان دنيا مقابل خانه هاي خود مي آيند و از بازماندگان خود طلب مهرباني و صدقه مي كنند.///// انوار طاها
براي آگاهي بيشتر ر.ك: مفاتيح الجنان.