فرارو- ستون نویس واشنگتن پست ۱۷ پرسش بدون پاسخ آسان را مطرح کرده اند که پاسخ به آن دورنمای چهار سال پیش روی ایالات متحده را مشخص خواهد کرد.
به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست؛ در ادامه این پرسشها ذکر خواهند شد:
میانگین درآمد خانوادههای سیاه پوست در امریکا حدود ۴۵ هزار دلار در سال است این میزان برای خانوادههای سفید پوست حدود ۲۸۵ هزار دلار است. علیرغم آن که تعداد بیش تری از آفریقایی تبارها دارای مدرک دانشگاهی و حرفهای هستند قضات منصوب شده توسط جمهوری خواهان مخالف برنامههایی هستند که در جبران تبعیضهای گذشته رخ داده علیه سیاه پوستان امریکایی میتوانند موثر باشند. این مشکل را چگونه میتوان حل کرد؟
در اظهارات خصوصی "ساموئل آنتونی آلیتو جونیور" یک قاضی دستیار در دیوان عالی ایالات متحده آمریکا که اخیرا بر روی فایلی ضبط شده فاش شد او ابراز تردید کرده بود که ممکن باشد بین دو جناح چپ و راست در امریکا سازشی صورت گیرد و پیش بینی کرد که یک طرف بر طرف دیگر غالب و پیروز خواهد شد. اقای رئیس جمهور! لطفا به ما بگویید آیا شما نیز موافق هستید که تنها راه برون رفت از جدل سیاسی لاینحل ما شکست و ناپدید شدن یک طرف است؟ اگر پاسخ شما به این پرسش منفی است چگونه میتوان امریکا را دوباره به کشوری متحد و قابل اداره شدن تبدیل کرد؟
فرارو- ستون نویس واشنگتن پست ۱۷ پرسش بدون پاسخ آسان را مطرح کرده اند که پاسخ به آن دورنمای چهار سال پیش روی ایالات متحده را مشخص خواهد کرد.
به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست؛ در ادامه این پرسشها ذکر خواهند شد:
میانگین درآمد خانوادههای سیاه پوست در امریکا حدود ۴۵ هزار دلار در سال است این میزان برای خانوادههای سفید پوست حدود ۲۸۵ هزار دلار است. علیرغم آن که تعداد بیش تری از آفریقایی تبارها دارای مدرک دانشگاهی و حرفهای هستند قضات منصوب شده توسط جمهوری خواهان مخالف برنامههایی هستند که در جبران تبعیضهای گذشته رخ داده علیه سیاه پوستان امریکایی میتوانند موثر باشند. این مشکل را چگونه میتوان حل کرد؟
در اظهارات خصوصی "ساموئل آنتونی آلیتو جونیور" یک قاضی دستیار در دیوان عالی ایالات متحده آمریکا که اخیرا بر روی فایلی ضبط شده فاش شد او ابراز تردید کرده بود که ممکن باشد بین دو جناح چپ و راست در امریکا سازشی صورت گیرد و پیش بینی کرد که یک طرف بر طرف دیگر غالب و پیروز خواهد شد. اقای رئیس جمهور! لطفا به ما بگویید آیا شما نیز موافق هستید که تنها راه برون رفت از جدل سیاسی لاینحل ما شکست و ناپدید شدن یک طرف است؟ اگر پاسخ شما به این پرسش منفی است چگونه میتوان امریکا را دوباره به کشوری متحد و قابل اداره شدن تبدیل کرد؟
بایدن گفته که تا هر زمانی که به طول انجامد از اوکراین حمایت خواهد کرد، اما مشخص نکرده که امریکا به دنبال دستیابی به چه وضعیتی نهاییای میباشد. ترامپ بدون ذکر جزئیات گفته که جنگ را به سرعت پایان خواهد داد. آیا پیروزی مستلزم آن است که اوکراین تمام سرزمینهای اشغالی خود را بازپس گیرد یا صرفا مقداری از سرزمینهای خود را بازپس گیرد؟ فارغ از آن که مرزهای اوکراین چگونه خواهد بود آن کشور چگونه میتواند امنیت خود را در برابر تهدید همیشگی یک حمله دیگر از سوی روسیه تضمین کند؟ ایالات متحده حاضر است چه تضمینهای امنیتیای به اوکراین ارائه دهد؟ آیا طرفدار ورود اوکراین به ناتو هستید؟ وضعیت نهاییای که ایالات متحده به دنبال آن است باید به تعیین میزان کمکی که اکنون به اوکراین میدهد یاری رساند: هر چه اهداف بلندپروازانهتر باشد واشنگتن باید کمکهای نظامی بیش تری ارائه کند.
بایدن و ترامپ وعده داده اند درآمد و فرصتهای آمریکاییها را در بخشهایی از کشور که مشاغل پردرآمد را از دست داده اند و به طور کامل در رفاه مناطق دیگر سهیم نشده اند بهبود خواهند بخشید. دقیقا برای دستیابی به این هدف چه خواهید کرد؟ ترامپ از خشم رای دهندگان در ان مناطق سود سیاسی برده و شاید بخواهد سیاستهای تجاری خود را مطرح کند. بایدن درباره دستاوردهای برنامههای سرمایه گذاری اش داستانی برای گفتن دارد، اما بسیاری از رای دهندگان تاثیرات آن را احساس نکرده اند یا اصلا به آن فکر نمیکنند. ضرر کردن بخشهای مختلف جامعه نه تنها رای دهندگان سفید پوست در شهرهای غرب میانه و معدن چیان ذغال ستگ را شامل میشود بلکه رای دهندگان سیاه پوست و لاتین تبار در مناطق روستایی و در بخشهای کمتر مرفه حتی در مراکز شهری مرفه را نیز در بر میگیرد.
هر دو نامزد گفته اند که تغییری در حقوق و دستمزدها ایجاد نخواهند کرد بدان معنا که نمیخواهند کاری برای رفع مشکل انجام دهند. تاریخ قطعی ورشکستگی مدیکر سال ۲۰۳۶ است و خدمات تامین اجتماعی نمیتواند در سال ۲۰۳۵ مزایای کامل را بپردازد که به معنای کاهش ۱۷ امتیازی پرداختهای جاری در سراسر جهان است. نه بایدن و نه ترامپ در سال ۲۰۳۵ میلادی رئیس جمهور نخواهند شد. در آن سال بایدن ۹۳ ساله و ترامپ ۸۹ ساله خواهد بود و ممکن است تا آن زمان اصلا در قید حیات نباشند. یک گزینه افزایش مالیات است. برای سال ۲۰۲۴ میلادی حد درآمد برای مالیات تامین اجتماعی ۱۶۸۶۰۰ دلار است. کارگران تا این سقف ۶.۲ درصد مالیات بر درآمد خود میپردازند، اما افزایش مالیات حتی در بهترین شرایط هرگز ایده محبوبی نیست و کنگره در سال ۲۰۲۵ احتمالا اختلاف نظر زیادی درباره آن خواهد داشت. یکی دیگر از گزینهها کاهش مزایا برای ثروتمندترین بازنشستگان است. برای مثال، "وارن بافت" میلیاردر واجد شرایط دریافت مزایای ماهانه حدود ۳۲۴۵ دلار است. بالاترین مزایای ماهانه اگر در سن بازنشستگی کامل در سال ۲۰۲۴ بازنشسته شوید ۳۸۲۲ دلار است و اگر تا ۷۰ سالگی صبر کرده باشید تا در سال ۲۰۲۴ دریافت کنید حداکثر سود شما ۴۸۷۳ دلار است. دو نامزد در این باره چه خواهند کرد؟
اروپا و اعضای ناتو برای نزدیک به یک قرن تمرکز اصلی منافع امنیتی و دفاعی ایالات متحده بوده اند. آیا این رویکرد باید ادامه یابد و اگر چنین است چگونه و اگر نه چرا نه؟ واشنگتن به ارائه بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار کمک به اوکراین از زمان تهاجم نیروهای روسیه در سال ۲۰۲۲ به آن کشور متعهد شده است. این حمایت بر این فرض استوار است که اگر تجاوز روسیه در اوکراین موفقیت آمیز باشد اهداف بعدی ولادیمیر پوتین احتمالا آسیب پذیرترین متحدان ناتو واشنگتن در اروپا به ویژه جمهوریهای کوچک بالتیک مانند لیتوانی، لتونی و استونی خواهند بود. براساس مفاد اساسنامه ناتو حمله به هر یک از اعضای آن پیمان مصداق حمله به همه اعضا میباشد. با این شرایط آیا امریکا موظف است از متحدان خود برای مثال از لتونی در صورت مورد حمله قرار گرفتن از طریق اعزام نیروهای امریکایی محافظت کند؟ آیا این اقدام به نفع منافع استراتژیک ایالات متحده خواهد بود که اولویتهای امنیتی خود را بر روی آسیا، یعنی چین و کره شمالی متمرکز کرده و میخواهد مسئولیت دفاع از اروپا را به خود اروپاییها واگذار کند؟
حل این مناقشه تا حدودی دشوار است، زیرا اسرائیل به شدت در مورد آن چه که باید انجام دهد اختلاف نظر دارد. رهبران نظامی اسرائیل با کاخ سفید موافق هستند که توانایی نظامی حماس به اندازه کافی تنزل یافته که اسرائیل بتواند آتش بس را بپذیرد و شروع به کار بر روی یک مرجع حکومتی انتقالی فلسطین در غزه کند. با این وجود، نتانیاهو و اعضای تندرو در کابینه اش در این باره اختلاف نظر دارند. نتانیاهو کاخ سفید را عصبانی کرده است. در واقع، اما بحث نتانیاهو با رهبران نظامی اسرائیل است که فکر میکنند زمان توقف عملیات بزرگ در غزه فرا رسیده تا بتوانند بر روی حزب الله لبنان تمرکز کنند و پس از هشت ماه نبرد طاقت فرسا بهبود یابند. بحث بعدی بر سر ایحاد کشوری فلسطینی است. بایدن از راه حل دو کشوری حمایت میکند. این ایده، اما در طرف اسرائیلی خریدار زیادی ندارد. در نتیجه، بایدن میخواهد به صورت تدریجی از طریق عادی سازی رابطه عربستان با اسرائیل این کار را انجام دهد. مدیریت وضعیت توسط بایدن در یک بحران فوق العاده دشوار فراز و نشیبهای خود را داشته است. ترامپ در این باره نشان نداده که چه رویکردی خواهد داشت و آیا اصلا برنامهای در این باره دارد یا خیر.
معضل دموکراتیک در خاورمیانه بزرگتر میشود جایی که هر حزب و جریانی احتمالا به شدت ضد اسرائیل و ضد آمریکایی است. بایدن وعده داده بود که رویکرد ترامپ در قبال رژیمهای خودکامه خاورمیانه را تغییر خواهد داد. با این وجود، او در عمل نسبت به دموکراسی در جهان عرب بی تفاوت بوده یا سکوت کرده است. همان طور که سال گذشته یک بار دیگر نشان داد خودکامگان عرب طرفدار آمریکا قادر به ایجاد ثبات در منطقه نیستند تا حد زیادی به این دلیل که "ثبات استبدادی" یک افسانه است. مشکل این است که ایالات متحده اسیر سیاستهای گذشته خود شده است. این کشور دههها وقت صرف حمایت و تقویت رژیمهای خودکامه در سراسر خاورمیانه کرده و آن دیکتاتوریها بر منطقه مسلط هستند. تحت فشار قرار دادن آنان برای باز کردن نظام سیاسی خود مستلزم زمان، توجه و تلاش است. سیاستگذاران امریکایی از ترس پیامدهای گشایش فضا در کشورهای خاورمیانه گاهی وسوسه میشوند به دیکتاتورها در آن کشورها تکیه کنند. در همین حال، مشکل دیکتاتوری منطقه هم چنان تشدید خواهد شد. رویداد دیگری شبیه بهار عربی احتمالا در نهایت رخ خواهد داد. ایالات متحده صرفنظر از این که کدام حزب یا رئیس جمهور در چهار سال آینده بر آن کشور حکمرانی میکند کاری برای آماده سازی خود به منظور مواجهه با آن شرایط انجام نداده است. نتیجه این عدم آمادگی فاجعه بار خواهد بود.
آمریکاییها میگویند اکنون بدترین زمان برای خرید خانه است. دادهها اثبات میکنند که این بدترین زمان در حداقل ۴۰ سال گذشته است. قیمتها و نرخ بهره وام مسکن بالاست و تقریبا هیچ خانهای برای فروش وجود ندارد. همه موافق هستند که ضرورت دارد خانههای بیش تری در امریکا ساخته شوند، اما اکثر سازندگان علاقهای به خریداران طبقه متوسط ندارند. تقریبا هیچ کس که صاحب خانه است نمیخواهد نقل مکان کند و نرخ بهره وام مسکن فعلی خود را که زیر ۴ درصد است از دست بدهد. پس چه باید کرد و بهترین ایده شما برای کسب اطمینان از این که رویای امریکایی مالکیت خانه هنوز وجود دارد چیست؟
بسیاری از مردان جوان امرکیای فاقد مدرک دانشگاهی در امریکا در حال تقلا برای ادامه زندگی هستند. بخشی از آنان شاغل هستند و بخشی دیگر به دنبال کار میباشند. آنان ازدواج نمیکنند. امید به زندگی در میان آنان کاهش یافته است. آیا این یک بحران اجتماعی است که دولت باید به آن رسیدگی کند و اگر پاسخ مثبت است چگونه؟
به نظر میرسد ترامپ و بایدن بر سر یک موضوع با یکدیگر اجماع نظر دارند: این که ایستادگی در برابر چین و حمایت از کارگران آمریکایی مستلزم پذیرش سیاست حمایت از صنایع داخلی است. با این وجود، اجماع نظر گسترده میان اقتصاددانان وجود دارد مبنی بر آن که افزایش موانع تعرفهای عواقب مخربی برای اقتصاد دارد و قیمتها را نه تنها برای مصرف کنندگان بلکه برای مشاغلی که به نهادههای خارجی متکی هستند افزایش میدهد. علاوه بر این، سیاست حمایت از صنایع داخلی میل به انتقام جویی را تقویت میکند. نتایج مطالعات نشان میدهند که وضع تعرفههای وارداتی که در دوران دولت ترامپ در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ اعمال شد به طور کامل به شکل افزایش قیمت قابل توجهی به مصرف کنندگان منتقل شد و در نهایت باعث کاهش درآمد واقعی آمریکاییها شد. جنگ تجاری هیچ کمکی به افزایش اشتغال نکرد و پاسخ انتقام جویانه از سوی چین به ضرر مشاغل امریکایی تمام شد. یک نگرانی عمده آن است که حمایت از صنایع داخلی به دیگر اولویتهای حیاتی از جمله مقابله با تغییرات آب و هوایی آسیب برساند. دولت بایدن واردات فناوریهای سازگار با آب و هوای چین مانند پنلهای خورشیدی را هدف قرار داده که احتمالا استقرار آنها را کُند میکند. این پرسش وجود دارد که رئیس جمهور بعدی چگونه تضاد بین هزینههای اقتصادی حمایت از صنایع داخلی و منافع سیاسی آن را مدیریت خواهد کرد؟
نرخ زاد و ولد در ایالات متحده در سال ۲۰۲۳ میلادی به پایینترین حد تاریخی رسید به طوری که انتظار میرود به طور میانگین یک زن آمریکایی در طول عمر خود تنها ۱.۶ تولد داشته باشد. در صورت عدم افزایش شدید مهاجرت امریکا در نهایت از نظر جمعیتی شروع به کوچک شدن خواهد کرد و این وضعیت انواع ویرانیها را بر اقتصاد و امور مالی دولت وارد خواهد ساخت. آمریکاییها کمتر از آن چه خودشان میگویند بچه دار میشوند. در بسیاری از نظرسنجیها زنان به طور میانگین میگویند که بیش از دو فرزند میخواهند، اما به نوعی دیگر این تعداد فرزند را به دنیا نمیآورند. آیا نامزدها برنامهای برای مقرون به صرفهتر کردن تربیت و پرورش کودکان از از طریق اعتبارات مالیاتی برای کودکان یا توسعه مراقبت از کودک دارند؟ آیا انان درباره مراقبتهای پزشکی و مامایی برنامهای دارند؟ از کشورهای دیگر که با نرخ پایین زاد و ولد دست و پنجه نرم میکنند چه درسهایی میتوان آموخت؟
والدین مدت هاست که نسبت به استفاده بیش از حد فرزندان شان از فناوریهای ارتباطی و شبکههای احتماعی ابراز نگرانی کرده اند. قانونگذاران امریکایی نیز آغاز به طرح نگرانی خود کرده اند. از تصمیم مدارس دولتی لس انجلس مبنی بر ممنوعیت همراه داشتن گوشیهای تلفن همراه هوشمند در طول روز از سوی دانش اموزان گرفته تا توصیهها درباره لزوم برچسبهای هشدار دهنده برای محتوای رسانههای اجتماعی این موضوع نشان دهنده افزایش نگرانیها درباره استفاده کودکان و نوجوانان از رسانههای اجتماعی میباشد. آیا این ابزارها که "جاناتان هایت" روانشناس آن را "سیم کشی مجدد بزرگ" مینامد باعث بحران سلامت روانی و تخریب مغز جوانان میشود؟ پاسخ قطعی علمی در مورد این که اینستاگرام و اپلیکیشنهای مشابه آیا در طول استفاده بیش از اندازه به کودکان و نوجوانان آسیب میرساند یا خیر وجود ندارد. به علاوه، تنظیم قوانینی که هدف اصلی ان کنترل فضای مجازی باشد مغایر قانون اساسی امریکا در مورد اصل آزادی بیان و دسترسی آزادانه به اطلاعات خواهد بود. نامزدها خطرات ناشی از اعتیاد به گوشیهای های تلفن همراه هوشمند را چگونه توصیف کرده و چگونه با آن مقابله خواهند کرد؟
اعزام ارتش ایالات متحده برای دفاع از دموکراسی جزیرهای کوچک میتواند جرقه جنگ گسترده تری با رقیب اصلی آمریکا یعنی چین ایجاد کند. با این وجود، ناتوانی در جلوگیری از تصرف اجباری تایوان توسط چین میتواند پیامدهای خطرناکی برای دموکراسی در سراسر جهان داشته باشد. پاسخ دادن به پرسش مسئله تایوان به معنای کنار گذاشتن سیاست چندین دههای ایالات متحده مبنی بر "ابهام استراتژیک" است که بر اساس آن روسای جمهور متوالی از بیان این که آیا ایالات متحده به نجات تایوان خواهد آمد یا خیر خودداری کرده اند. هدف از این سیاست حفظ وضعیت موجود بین واشنگتن، پکن و تایوان بود که به طور فزایندهای متزلزل به نظر میرسد. بایدن بارها گفته که اگر چین به تایوان حمله کند ارتش آمریکا را برای کمک به تایوان اعزام خواهد کرد. آیا کمکهای ایالات متحده شبیه تلاش بایدن در اوکراین است که شامل ارائه سلاح و پول نقد است، اما نه اعزام نیروهای امریکایی؟ ترامپ هرگز نگفته که آیا از تایوان دفاع خواهد کرد یا خیر. ترامپ رئیس جمهور چین را دوست خود میداند. آیا او آمریکاییها را برای جنگ از جانب تایوانی اعزام خواهد کرد؟ تایوان و همسایگان آشفته پیرامون آن منتظر پاسخ ترامپ به این پرسش هستند.
هوش مصنوعی توانایی به خطر انداختن حاکمیت افراد بر تصویر، شباهت و صدای آنها را دارد. آیا مردم باید حق مسلمی برای کنترل آن بخش از فردیت خود داشته باشند؟ آیا دیپ فیک یک شخصیت عمومی نوعی آزادی بیان است؟ اگر یک پلتفرم رسانه اجتماعی از روی سهل انگاری یا سوء نیت اطلاعات مضر در مورد یک فرد را توزیع کند آیا باید آن را جریمه کرد و چگونه باید مجازاتها را در قبال آن پلتفرم اجرا کرد؟
هیچ نامزدی نمیخواهد پوشش سلامت امریکاییها را رد کند و هم چنین نمیخواهد برنامه بسیار محبوب مدیکر را تغییر دهد. چاقی یک وضعیت پزشکی جدی است که ارتباط نزدیکی با بیماریهای قلبی - عروقی و مرگ زودرس دارد؛ بنابراین مطمئنا بیمه باید داروهایی را پوشش دهد که چاقی و عواقب آن را کاهش دهند. واقعیت، اما پیچیدهتر است. در چند سال گذشته داروهای GLP-۱ دستهای از داروهای دیابت در درمان چاقی که بیش از ۴۰ درصد از بزرگسالان آمریکایی را تحت تاثیر قرار میدهد به طور قابل توجهی موثر بوده اند.
قانون فدرال مدیکر را از پرداخت هزینه داروها در صورت تجویز فقط برای چاقی منع میکند. نتیجه آن موضوع این است که میتواند کل نظام مراقبتهای بهداشتی و درمانی را تخریب کند. تجزیه و تحلیل یک کمیته سنا نشان داد که اگر فقط نیمی از آمریکاییهای مبتلا به چاقی یک داروی GLP-۱ مانند سماگلوتید مصرف کنند مقدار هزینه شده برای این داروها از کل هزینه صورت گرفته برای سایر داروهای تجویزی بیشتر خواهد بود. طرفداران داروهای GLP-۱، اما استدلال میکنند که درمان چاقی هزینههای مراقبتهای بهداشتی پایین دستی را کاهش میدهد، اما بسیاری از اقتصاددانان با این موضوع موافق نیستند. نامزدها باید پاسخ دهند آیا برای پوشش هزینه داروهای چاقی مالیاتها را افزایش میدهند و یا راهکار دیگری دارند؟
براساس نتیجه یک نظرسنجی تازه بیش از نیمی از صاحبان خانههای آمریکایی در مورد خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی از جمله طوفانهای شدید، سیل، امواج گرما، طوفانها و آتش سوزیهای جنگلی نگران هستند. در همین حال، سال ۲۰۲۳ به عنوان پرهزینهترین سال در تاریخ ایالات متحده برای بلایای آب و هوایی با هزینه مالیات دهندگان به میزان بیش از ۹۲.۹ میلیارد دلار رکوردها را شکست. درخواست یا ترغیب کردن آمریکاییها برای ترک خانههای خود در مناطق پرخطر مانند دشتهای سیلابی ایده محبوبی نیست حتی اگر بهترین راهی برای ایمن نگهداشتن آنان باشد. برخی از ایالتها و مناطق دارای قواعد منطقه بندی و ساختمانی بهتری نسبت به سایر مناطق هستند، اما با توجه به این خطر که به سرعت در حال رشد است اقدامات بسیار کمی در سطح ملی انجام شده است. چه سیاستهای جدیدی را برای حفظ امنیت بیشتر آمریکاییها را دنبال میکنید؟