چرا سخنراني شهيد رجايي در سازمان ملل تاريخ ساز شد؟
زنده باد ولایت / 26 مهرماه سال 1359 در تقويم سياسي کشورمان يادآور سخنراني شهيد محمدعلي رجايي، نخست وزير وقت ايران در سازمان ملل متحد است.
زماني که ابوالحسن بني صدر، رئيس جمهور وقت ايران در بحبوحه جنگ، با رژيم بعث عراق دست در پنجه بود، رجايي در کسوت نماينده ايران پس از اخذ مهر تاييد از سوي امام خميني (ره)، براي شرکت در مجمع عمومي، راهي نيويورک ميشود.
آنچه سخنراني شهيد رجايي را تاريخي و در چارچوب مفاخر ايران نگاه داشت، اظهارات برنده و قاطع او درباره جنگ تحميلي عراق عليه ايران و جنايات متجاوزان بعثي در مناطق اشغالي، کشتار مردم شهرها و روستاهاي کشور بود.
درجريان اين نشست رجايي، حمله سازماندهي شده عراق به خاک ايران، نقض حقوق انساني و کمکهاي غرب به دولت عراق را با شفافيت هرچه تمامتر تشريح و اعلام کرد "نميتوان و نبايد زير چکمهها و رگبارهاي دشمن، با آتش بس موافقت کرد".
گفته ميشود رجايي در اين جلسه به طور نشسته و از جايگاه هيات ايراني و نه از تريبون پيش بيني شده، به سخنراني پرداخت، نظام حاکم بر کشورهاي جهان را به باد انتقاد کشاند و درباره شرايط وقت که اوج جريانات جنگ سرد ميان آمريکا و شوروي را رقم ميزد، اظهار نظر کرد.
بخشي از اين سخنراني بدين شرح است:
بسماللهالرحمنالرحيم
لا يحبالله الجهر بالسوء منالقول الا من ظلم
خداوند دوست ندارد کسي سخن درشت را فرياد بکشد مگر وقتيکه مورد ستم قرار گرفته باشد.
ما در شرايطي به اينجا آمدهايم که کشورمان در ميان آتش جنگ برافروخته از سوي دولت بعث و نامردمي عراق ميسوزد؛ و نيز در شرايطي هستيم که واقعه زلزله الجزاير به نوبه خود مردم و امام ما را سخت اندوهگين ساخته و بسيار متأسفيم که به علت شرايط جنگ نتوانستيم آنچنان که بايد در جهت برآوردن نيازهاي مردم برادر و مسلمان آنجا اقدام نماييم.
من ديروز مستقيما از جبهه جنگ عازم اينجا شدم. کشتهها و مجروحيني را که ديدن آنان دل هر انساني، هر چند کم احساس را به درد ميآورد، به چشم خود نظاره کردم. موشکهاي ۹ متري زمين به زمين که به شهر دزفول پرتاب شده، قسمت اعظم شهر را بر سر مردم شريف و قهرمان آن ديار خراب کرده است. در دزفول متجاوز از ۳۰ کودک مجروح کمتر از شش ماه را که هماکنون در بيمارستان اين شهر بستري هستند، ديدم. ارتش صدام حسين به بهانههاي واهي که بهتر است حتي گفته شود بدون بهانه، به خاک ما تجاوز کرده، مراکز توليدي و اقتصادي و بخصوص مناطق مسکوني ما از جمله بيمارستانها و مؤسسات آموزشي را منهدم مينمايد و مردم بيگناه ما را به قتل ميرساند.
دنيا بايد بداند که ارتش فريبخورده صدام به هيچ چيز رحم نميکند و خاطرات حمله هيتلر را دوباره در يادها زنده کرده است. صدام براي ادامه چند روز بيشتر حکومت خود با دوازده لشگر و با متجاوز از ۲۵۰۰ تانک و صدها هواپيماي جنگي و جنگافزارهاي فراوان ديگر به مردم کشور ما که دوران بازسازي جمهوري اسلامي را شروع کردهاند، سبعانه حملهور شده است...
هرچند که اين فرصت شرايطي را فراهم ساخت که وي نسبت به مسائل ديگري همچون مسائل مهم جهان، خصوصا اشغال فلسطين توسط صهيونيستهاي نژادپرست، تجاوز ارتش سرخ شوروي به افغانستان و توطئههاي استعمارگران و مستکبران در سراسر جهان، مطالبي را ايراد کند اما بايد دانست که شهيد رجايي به عنوان نخستين مقام ايراني بلند پايه توانست بعد از انقلاب اسلامي نه تنها براي شرکت در مجمع عمومي بلکه براي حضور در جلسه شوراي امنيت، به سازمان ملل و نيويورک راه پيدا کند.
جالب است بدانيد که اين سفر و سخنراني داغ و پرهياهو حاشيههاي داغتري را در خاطرات همگان خلق کرد به طور مثال ميتوان از نمايش شکنجههاي زمان شاه بر بدن شهيد رجايي مقابل خبرنگاران، اشاره کرد.
نميتوان تاثير عميق سخنراني رجايي در سازمان ملل متحد را ناديده گرفت چراکه اين مسئله به عنوان نقطه عطفي بر تارک تاريخ ايران ماندگار شده است ژرفاي نفوذ اين سخنراني به اندازهاي بود که حتي نمايندگاني از سوي دولت آمريکا را برانگيخت تا نسبت به ديدار و مذاکره با نخست وزير ايران تمايلي ويژه از خود نشان دهند به همين منظور پس از مطرح کردن درخواست خود به دليل سياستهاي سلطه جويانه و جنايات مرتکب شده در جهان، شهيد رجايي به رد اين درخواست ترغيب ميشود.
منبع : آخرین خبر