: کشتار حجاج ايراني توسط عمال سعودي به کمک يک آلماني
تاریخ انتشار: 95/05/10 0:52
ميزان/ زائران ايراني پس از انقلاب به فرمان ولي فقيه زمان لبيک گفتند و همه ساله پيش از شروع مراسم حج، مراسمي را تحت عنوان برائت از مشرکان با شکوه هر چه تمام تر برگزار کردند. در اين مراسم حجاج ايران به همراه زائران ساير کشورها، با برگزاري يک راهپيمايي آرام و مسالمتآميز، شعارهايي را عليه آمريکا و رژيم صهيونيستي به عنوان مسببان اصلي تيرهروزيهاي مسلمانان جهان سر دادند.
در ششم ذيحجه سال 1407 برابر با 9 مرداد 1366، حدود 500 تن از زائران ايراني بيتالله الحرام توسط مزدوران سعودي کشته و زخمي شدند.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي، امام خميني(ره) با استناد به سيره عملي حضرات معصومين از حجاج بيتالله الحرام خواست در موسم حج از کفار و مشرکان برائت بجويند؛ موضوعي که با سياستهاي سعوديها در تعارض بود و آنها تلاش داشتند تا به هر طريق ولو تمسک به زور و خشونت، جلوي برگزاري اين مراسم را بگيرند.
برائت از مشرکين ، تعبيري قرآني به مفهوم بيزاري و اجتناب از مشرکين و دشمنان مسلمانان و قطع پيوند با آنها و اصطلاحا به فعاليتهايي که در بُعد سياسي حج به صورت اجتماعي انجام مي گيرد نيز اطلاق مي شود.
زائران ايراني پس از انقلاب به فرمان ولي فقيه زمان لبيک گفتند و همه ساله پيش از شروع مراسم حج، مراسمي را تحت عنوان برائت از مشرکان با شکوه هر چه تمام تر برگزار کردند. در اين مراسم حجاج ايران به همراه زائران ساير کشورها، با برگزاري يک راهپيمايي آرام و مسالمتآميز، شعارهايي را عليه آمريکا و رژيم صهيونيستي به عنوان مسببان اصلي تيرهروزيهاي مسلمانان جهان سر دادند.
شرکتکنندگان در مراسم برائت از مشرکان پس از راهپيمايي به سمت محل معيني، بدون ايجاد کوچکترين تنش و مزاحمتي، قطعنامهاي در محکوميت شرارتهاي استکبار و تبعيت برخي حکام اسلامي از دسيسه هاي مستکبرين، صادر و قرائت ميکردند.
سردمداران رژيم سعودي به همراه ساير کشورهاي مرتجع عربي، از گفتمان انقلاب اسلامي و علاقه مندي آزاديخواهان جهان عرب به اين گفتمان، هراسناک بودند و از هر اقدامي جهت جلوگيري از ترويج ايده رهايي بخش صادره از انقلاب اسلامي، استقبال مي کردند؛ بر همين مبنا، سعودي ها، همايش برائت از مشرکان را در جهت گفتمان انقلاب اسلامي ارزيابي مي کردند و در صدد الغاء آن بودند.
زائران ايراني از همان نخستين سال برپايي مراسم برائت از مشرکان از آزار و اذيت ماموران سعودي در امان نبودند و هر سال اخباري مبني بر دستگيري و ايجاد مزاحمت براي زوار ايراني به جرم سردادن شعارهاي ضد آمريکايي و ضداسرائيلي در طول مراسم حج منتشر ميشد، اما همه اين اتفاقات در ششم ذيحجه 1407 برابر با نهم مرداد 1366 رنگ و چهرهاي تازه يافت.
در موسم حج سال 66 رژيم سعودي تدارک بيشتري براي برخورد با زائران ايراني در نظر گرفته بود؛ برخورد سعوديها در ساعات مانده به برگزاري مراسم شکل جديد پيدا کرده بود و نشانهها حاکي از اين بود که مراسم برائت از مشرکان اين سال با سالهاي گذشته فرق دارد. روز قبل از مراسم برائت از مشرکان، بهداريهاي مکه از پذيرش بيماران ايراني خودداري کردند.
فاجعه کشتار حجاج در مراسم برائت از مشرکان در سال 66، به جمعه خونين مکه معروف است؛ در اين روز بيش از 150 هزار زائر که در خيابانهاي مکه براي شرکت در مراسم برائت از مشرکين حرکت ميکردند،مورد ضرب و شتم ماموران رژيم سعودي قرار گرفتند و در حالي که مامورين مجهز انواع اسلحه سرد و گرم، باتون و گاز اشک آور و خفه کننده بودند، با مسدود نمودن محور اصلي حرکت جمعيت، به سرکوبي و کشتار و ضرب و شتم تظاهر کنندگان بي پناه پرداختند.
در مسير حرکت راهپيمايان از بامها سنگ و آجر به سمت حجاج پرتاب ميشد. آرايش پليس عربستان سعودي بهگونهاي بود که گويي آماده برخورد با برگزارکنندگان مراسم برائت از مشرکان است.همچنين قطعات بزرگ سنگ، بطري و تکه هاي سيماني از ساختمانهاي مرتفع اطراف بر سر و شانه و پشت مردم بيگناه فرود مي آمد و آنها را به زمين مي انداخت.
مزدوران سعودي در حمله به حجاج ايراني در مراسم برائت از مشرکان سال 66 حتي به زنان و جانبازان هم رحم نکردند، به طوري که نيمي از کشته شدگان اين فاجعه زنان بودند.
همچنين در روز وقوع فاجعه مزبور، مراکز درماني تحت تکفل رژيم سعودي از پذيرش و مداواي مجروحان و مصدومان اين حادثه سرباز زدند و همين امر موجب شد تا بسياري از زخميان حادثه حمله سعودي ها به حجاج ايراني پس از تحمل آلام زياد در فرداي وقوع اين فاجعه، جان خود را از دست دهند.
در آن سال، وزير کشور عربستان سعودي کسي نبود جزء نايف بن عبدالعزيز؛ وي پس از وقوع اين فاجعه، با صدور بيانيهاي سراسر دروغ مدعي شد که تيراندازي ماموران سعودي به زائران بيت الله الحرام، در نتيجه حمله زائران بوده است! او همچنين زائران ايران را متهم به ايجاد اخلال در برگزاري مراسم حج کرد.
بعدها مشخص شد در جريان فاجعه کشتار حجاج در سال 66 فرماندهي نيروهاي نظامي آل سعود بر عهده يک افسر آلماني به نام ژنرال اولريخ وِگِنِر بوده است.
واکنش جهانيان به کشتار حجاج
مسلمانان و مردم سراسر جهان در واکنش به حرمت شکني و نقض قداست حرم الهي توسط مزدوران سعودي در شرايطي که در نهايت بهت و تعجب به سر ميبردند، تظاهراتهاي اعتراض آميزي را در نقاط مختلف جهان از جمله پاکستان، ايران، فلسطين، مالزي، لندن، استکهلم، اوتاوا و ... برگزار کردند.
جمهوري اسلامي ايران نيز سريعا روابط ديپلماتيک خود را با عربستان سعودي قطع نمود، در حاليکه آثار خشم امام خميني(ره) از اين جسارت و اندوه عميق ايشان از اينکه مصالح امت اسلامي و شرايط جهان اسلام مانع از اقدام عملي مي شد، تا روزهاي آخر عمر امام درکلام و پيامش آشکار بود.
واکنش امام(ره) به کشتار حجاج بيت الله الحرام
امام خميني(ره) در يکي از پيامهاي خود در رابطه با فاجعه کشتار حجاج در سال 66 فرمودند:«جنايت تاريخي شکستن احترام حرم امن الهي که دل مسلمانان متعهد جهان را آتش زد، چيزي نيست که تا ابد بشود آن را فراموش کرد يا ساکت بود... ».
حضرت امام همچنين اين حرکت مذبوحانه عمال سعودي را بهترين ياري و کمک براي نشان دادن مظلوميت ملت ايران و بهترين دليل براي بي لياقتي آل سعود جهت تصدي امور کعبه و حج دانسته و در پيامي که در تاريخ 12 مرداد سال 1366 مصادف با 7 ذيحجه سال 1407 هجري قمري خطاب به نماينده خود و سرپرست حجاج ايراني صادر کرد، چنين فرمود:
«آنها به دست خود اسباب افتضاح و رسوايي خود را فراهم نمودند ... ما اگر مي خواستيم به جهان اسلام ثابت کنيم که کعبه داران کنوني لياقت ميزباني سربازان و ميهمانان خدا را ندارند و جز تأمين آمريکا و اسرائيل و تقديم منافع کشورشان به آنها کاري از دستشان بر نمي آيد، بدين خوبي نمي توانستيم بيان کنيم ... و به اين اندازه که کارگزاران بي اراده حاکميت سعودي در اين قساوت و بي رحمي عمل کردند، موفق نمي شديم»
حضرت امام (ره ) همچنين با تأکيد بر شعار برائت و لزوم احياء آن براي تحقق حج ابراهيمي اين رکن رکين حج را با اهميت دانسته و حج بي برائت را اصلا حج نميداند.
ش