❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣
👇مشاوره 👇
رابطه زن و مرد با يكديگر بين فرزندان و اطرافيان باید چگونه باشد؟
پاسخ مشاوره 👇
⚘اگر زن و شوهر رابطه سالمی داشته باشند، در فرزندان و اطرافیان تأثیر مثبت فراوان دارد. رابطه سالم مشخصه های زیر را دارد:
✍۱. احترام متقابل بدین معنا كه هر كدام براي شريك زندگي خود ارزش قايل شود و حتی در مواردي كه از يكديگر انتقاد هم مي كنند، با لحن مودبانه و به دور از اغراض و عقده هاي منفي باشد. درگيريها و اختلافات هنگامي در خانواده پديد مي آيد كه همسران براي يكديگر و براي فرزندان احترام قايل نباشند. (۱)
✍۲. درك متقابل يكديگر؛ درباره مسائل مهم و بنيادي، از سليقه هاي شخصي خود دست برداشته و با توافق و مشورت يكديگر روشي را كه به نفع زندگي مشترك آنهاست، انتخاب كنند.
✍۳. طبیعی است که زن و شوهر با هم تفاوت فکر و سلیقه دارند و گاهی بین آنها اختلاف و مشاجره پیش می آید . نحوه تعامل آنها برای حل اختلاف بر روی فرزندان و اطرافیان تاثیر فراوان داشته و مهمترین کلاس آموزش مثبت یا منفی می تواند باشد. اگر آنها در اختلافها، رفتار متین و منطقی را پیش بگیرند و سعی کنند بدون دعوا و توهین و رفتارهای احساسی و نسنجیده، حل اختلاف نمایند، اطرافیان و بخصوص فرزندان را عملا راه زندگی صحیح یاد خواهند داد.
✍۴. چشم پوشي از خطاها؛ بيشترين سفارش اسلام در مورد مسايل خانوادگي و ارتباط با فرزندان و ديگران اين است كه بايد از اشتباهات و خطاهاي يكديگر تا حد ممکن چشم پوشي كنيم.(۳) وجود عفو و گذشت، به يقين كانون خانواده را گرم نگاه مي دارد و عشق و محبت را افزايش مي دهد.
✍۵. از جمله مسايلي كه والدين بايد در محیط منزل رعايت كنند، روابط جنسي در ارتباط های زناشویی است که در تربيت جنسي فرزندان بسیار مؤثر است. در آيات و روايات توصيه هاي زيادي در اين زمينه شده و روان شناسان نيز تاكيد نموده اند كه والدين بايد در مسايل تربيتي و اخلاقي فرزندان كمال دقت را داشته باشند.
لباس پوشیدن تمیز و آرایش متین و مناسب برای مواجهه با محارم در محیط خانه هم به شادابی فرزندان و افراد خانه را زیاد می کند و هم عفت و پاکدامنی آنها را زیاد می سازد اما آرایش های مخصوص زناشویی و ارتباط های خاص جنسی باید در محیط خلوت زناشویی باشد به طوری که فرزندان در آن محیط بدون اجازه ورود نداشته و از بدآموزی و تحریکهای زودرس در امان باشند.
📚منابع براي مطالعة بيشتر:
۱. محمدرضا شرفي، خانوادة متعادل، تهران، انجمن اولياء و مربيان، ۱۳۷۴.
۲. علي قائمي، خانواده و مسايل همسران جوان، تهران، نشر اميدي، ۱۳۶۲.
۳. فرانك فينچام، رابطة همسران، ترجمة مهدي قراچه داغي، پيك بهار، ۱۳۸۰.
پي نوشتها:
[۱] . فليپ باركر، خانواده درماني پايه، ترجمة دهقاني، انتشارات رشد، ۱۳۷۵، فصل ۵.
[۲] . علي قائمي، خانواده و مسايل همسران جوان، تهران، نشر اميدي، ۱۳۶۲، ص ۲۵۸.
[۳] . احمد حسينا، بهداشت روان ازدواج و همسرداري، تهران، نشر مفيد، ۱۳۸۰،