شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «کمال الدین وتمام النعمه» از ابومحمد حسین بن احمد مکتّب روایت آورده که گفت: حدیث کرد ما را ابوعلی بن همّام به این دعا، و یادآور شد که شیخ غَمْری - که خداوند روانش را شاد فرماید - این دعا را بر وی املا کرده و او را امر نموده که آن را بخواند و آن دعا در غیبت قائم علیه السلام می باشد. و سید اجل علی بن طاووس رحمه الله در کتاب «جمال الاسبوع» به سند خود از شیخ طوسی، از عده ای، از ابومحمد هارون بن موسی تلعکبری روایت آورده که: ابوعلی محمد بن همّام آن دعا را به او خبر داده، و یادآور شده که شیخ ابوعَمرو عَمری - که خداوند روحش را گرامی بدارد - آن را بر وی املا نموده و امر کرده که آن را بخواند، و این همان دعای غیبت قائم آل محمد - که بر او و بر ایشان سلام باد - می باشد، دعا این است: