چرا به ششمين ماه سال شهريور ميگوييم؟
تاریخ انتشار: 95/06/02 12:22
ايسنا/ شهريور ماه از واژه خشتروئيريه، به معناي «شهرياري نيک» نامگذاري شده است.
در واقع خشتروئيريه يکي از امشاسپندان است به اين معني که اهورا مزدا 6 يا 7 امشاسپند دارد که يکي از آنها خشتروئيريه است.
خشتروئيريه به معناي شهرياري نيک است و در گذشته هر روز از ماه داراي يک اسم خاص بوده و مانند امروزه که ما هر روز از ماه را به عنوان اول شهريور يا دوم شهريور ميخوانيم، نبوده است.
در آن زمان اولين ماه به نام اهورا مزدا و روز چهارم به نام خشتروئيريه که همان شهريور ماه است نام گرفته بود.
در شهريور ماه جشن و مراسم خاصي وجود ندارد و در اواخر دورهي قاجار چنين ماههايي وجود نداشته و از دوره پهلوي در مجلس تعدادي نام براي هر ماه به تصويب رسيد و از آن لحظه به بعد ماهها داراي يک نام مانند شهريور، مهر، آبان و... شدند.
نام خشتروئيريه که از امشاسپندان است در متن اوستا براي نسل ما برجاي مانده و آنها اين نامها را براي روزهاي ماه قرار داده بودند.
واژه خشتروئيريه تحول آوايي پيدا کرد و به شهريور معروف شد؛ در آن زمان فلزات را منسوب به شهريور ميدانستند به اين معني که فلزات متعلق به اين ماه است و اين ماه از آنها مراقبت و حفاظت ميکند.در زمان زردتشت در هر روز از ماه مانند شيعيان که در بعضي روزها دعاي خاص خود را دارندآنها هم مراسمي را برگزار ميکردند، به عنوان مثال، در هر روز از ماه که توسط اوستا به نام خاصي ملقب شده بود، دعاي آن روز اجرا ميشد روز اول که هرمز روز است يک نوع دعا و روز دوم که بهمن روز بود دعاي ديگري را داشت و اين روند تا پايان ماه ادامه پيدا ميکرد و در ماه بعد نيز تکرار ميشده است.