خاطره آيت الله مهدوي کني از انفجار دفتر نخست وزيري تاریخ انتشار: 95/06/04 15:10 حوزه/ به يادم هست در ايام ماه شهريور ماجراي انفجار ساختمان نخست وزيري حادث شد که حادثه بسيار بزرگي براي ملت، کشور و انقلاب بود و مصيبتي بزرگ و از جهتي وسيله اي براي بقاي انقلاب به شمار مي رفت.من در آن دوره وزير کشور بودم و قرار بود بنده هم در آن جلسه حضور پيدا کنم؛ در حال آماده شدن براي حرکت از وزارت کشور به سمت ساختمان نخست وزيري بودم ولي در اثر خستگي چند دقيقه اي دير به اين جلسه رسيدم، در حالي که بايد ساعت 2 در ساختمان نخست وزيري مي بودم با نيم ساعت تاخير راه افتادم.بيسيم کميته مرکزي به ما اعلام کرد که در ساختمان نخست وزيري انفجار صورت گرفته، موقعي که برگشتيم تا اين حادثه را بررسي کنيم ديدم دفتري که جلسه شورا در آن برگزار مي شد در حال اشتعال است؛ ابتدا به ما گفتند شهيدان باهنر و رجايي را به بيمارستان منتقل کردند اما بعدا مشخص شد که آن ها شهيد شدند، آيت الله دستجردي هم به دليل انفجار از پنجره ساختمان به بيرون پرتاب شده بود که به دليل شدت جراحت وي هم به شهادت رسيد.کشميري عامل اين انفجار بود که جوانکي بود خيلي مظلوم و صورت مذهبي به خود داشت، وي به عنوان دبير جلسه هميشه ضبط صوتي با خود مي آورد و محتواي جلسه را ثبت مي کرد؛ وي کيفي داشت که بهانه بود هميشه آن را آورده و زير ميز مي گذاشت تا روزي که بمب را داخل آن آورد و منفجر کرد.آن روز براي ملت ايران بسيار سخت بود چون افرادي مثل رجايي و باهنر را از دست داد ولي کسي که همواره همه مسئولان را دلداري مي داد امام بود زيرا امام مثل کوهي ايستاده بود.