زنده باد ولایت: مدیرگروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزههای علمیه گفت: امام رضا (ع) در دوران امامتشان تحولاتی در حوزههای مختلف علمی ایجاد کردند که این تحولات غالباً بر ۶ شیوه و محور اصلی در راستای حفظ اسلام استوار بود.
هر یک از ائمه بر اساس وظیفه الهی در عصری که زندگی میکردند با توجه به شرایط زمانی وظایف امام و پیشوای دینی را به خوبی انجام میدادند. امام رضا (ع) در مدت امامتشان که از سال ۱۸۳ پس از شهادت امام کاظم (ع) آغاز شد و تا سال شهادتش ۲۱۰ امامت را عهدهدار بود، این دوره از تاریخ اسلام به لحاظ بروز برخی از مسائل علمی، اجتماعی و سیاسی یکی از حساسترین دورههای تاریخی محسوب میشود. امام رضا (ع) تا سال ۲۰۱ در مدینه زندگی میکرد و به فعالیتهای علمی و تربیت شاگردان مشغول بود. خلفای معاصر امام رضا (ع)؛ هارون و مأمون بودند که بیشتر دوران امامت آن حضرت (ع)، معاصر با مأمون خلیفه عباسی بود. به مناسبت سالروز شهادت امام رضا (ع) با حجتالاسلام امیرعلی حسنلو مدیرگروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزههای علمیه درباره مهمترین کارهای امام رضا (ع) در دوره امامتشان گفتگو کردیم که در ادامه میآید:
نقش امام رضا (ع) در گسترش نهضت علمی اسلام چگونه بوده است؟ با توجه به اینکه در آن عصر شاهد رسوخ اندیشههای ترجمهای بودهایم.
با توجه به ویژگی خاص دوره امامت آن حضرت، نهضت علمی که سراسر جهان اسلام را فرا گرفته بود، نشاط خاصی بر جامعه علمی حاکم شده بود، عواملی که در نشاط جامعه علمی مؤثر بود عبارت بود از:
۱ـ نهضت ترجمه و ورود افکار و اندیشهها و ملل مختلف به اسلام که با سؤالات و شبهات فکری مختلف به جهان اسلام وارد شده و تمام این سؤالات را از فرهنگ اسلام پاسخ میخواستند.
۲ـ وسعت قلمرو اسلامی و آزادی مسافرت در قلمرو جهان اسلام برای کسب علوم و فنون مختلف.