ایرج میرزا فرزند صدرالشعرا غلامحسین میرزا و نوهی ایرج پسر ِ. فتحعلیشاه قاجار بود. پدر با تخلص «بهجت» شعر میسرود. او در سال ۱۲۵۱ شمسی در تبریز دیده به جهان گشود. ایرج تحصیلاتش را در مدرسهی دارالفنون تبریز یا همان «مدرسهی مظفریه» گذراند و در همانجا بود که مقدمات عربی و فرانسه را آموخت.
کد خبر: ۴۹۶۶۶۶
تاریخ: ۲۵ مرداد ۱۳۹۷ - ۰۸:۵۸
زنده باد ولایت : علی دهباشی در مقدمه کتاب «سیری در زندگی و آثار ایرج میرزا» از قول «پروفسور مار»، ایرانشناس نامدار روس، ایرج میرزا را چنین توصیف کرده است: «مردی بود سیاهسوخته و لاغراندام و متوسطالقامه و در رفتار و گفتار شکیبا و بردبار. اشعار ایرج وقتی خودش آنها را میخواند جان میگرفت… ایرج میرزا را از زمرهی شاعران برجستهی عصر مشروطیت میدانند. شاید بتوان وی را از شاعران مطرح دوران تجدد در ادبیات ایران نیز به شمار آورد.»
ایرج میرزا فرزند صدرالشعرا غلامحسین میرزا و نوهی ایرج پسر ِ فتحعلیشاه قاجار بود. پدر با تخلص «بهجت» شعر میسرود. او در سال ۱۲۵۱ شمسی در تبریز دیده به جهان گشود. ایرج تحصیلاتش را در مدرسهی دارالفنون تبریز یا همان «مدرسهی مظفریه» گذراند و در همانجا بود که مقدمات عربی و فرانسه را آموخت. مدرسهی مظفریه دومین مدرسهی آموزش عالی در تاریخ معاصر به حساب میآید که در دوران ولایتعهدی ِ مظفرالدین میرزا به سبک دارالفنون تهران تاسیس شد.
زمانی که حسنعلیخان گروسی ملقب به «امیرنظام گروسی» مدرسهی مظفری را در تبریز ساخت، ایرج میرزا معاونت آن مدرسه را برعهده گرفت. امیر نظام گروسی سیاستمدار و وزیر و ادیب و خوشنویس دورهی قاجار بود. او علاوه بر مناصب سیاسی ادیبی توانمند بود که دو اثر ادبی به نامهای منشآت و پندنامه یحیویه نیز به جا مانده است.