؛ برآورنده حاجت ها و قاضی الحاجاتخداوند متعال است. پیامبران و ائمه و صلحا و شهدا باب الحوایج اند، چون این بزرگواران به جهت قربی که نزد خدا دارند، اگر ما خدا را به حق اینان بخوانیم و از خدا حاجت بخواهیم و یا از روح بلند این بزرگواران بخواهیم که برای ما دعا کنند و از خدا بخواهند حاجات ما روا شود، ممکن است به نتیجه برسیم و این عمل اشکالی ندارد.
این مطلب اختصاص به برخی از اولیای خدا ندارد تمامی آن بزرگواران و ائمه دارای این مقام هستند، زیرا از يك نظر همه ائمه اطهار و اولياء الهی و فرزندان صالح آنان، باب الحوائج اند و وسيله تقرّب به خداوند و موجب گشايش گره های زندگی هستند و اگر امامان معصوم، هر كدام به اسم خاص شهرت پيدا كرده اند، به لحاظ مناسبت هايی بوده كه آن اسامی مبارك در آن تجلّی نموده و ظهور پيدا كرده است. چنانكه از حكمت دعای توسل اين چنين استفاده مي شود كه هر مشكل و حاجتی را بايد به يكی از ائمه ـ عليهم السلام ـ متوسل شد.