حالا دیگر همه میدانند «فاطمیون» نام لشكر رزمندههای افغانستانی مدافع حرم حضرت زینب(س) است. لشكری كه میگویند عدد شهدا و جانبازانش بیشتر از همه ملیتهای حاضر در صحنه نبرد سوریه بوده و چه كسی است كه نداند پشت هر عدد دنیایی از رشادت و مردانگی ایستاده است؟ پای حرفهای جانبازان این لشكر كه بنشینی روایتهای تلخ و شیرین زیادی برای گفتن دارند: از درد زخمهای «جانبازی» كه هنوز تازه و نفسگیر است تا شیرینی خاطره زیارت حرم حضرت زینب(س)؛ از شوق ارادتی عجیب به پرچم زردنگ فاطمیون تا قصه دستهای خالی شیعیان سربلند افغانستان پیش قوای مجهز تكفیری؛ از غربت مدافع حرم بودن در سرزمین مادری یا از غم شهادت هموطنان بیگناه زیر باران انتحاریهای طالبان و داعش؛ از همان رنجی كه این سالها كمر افغانستان را خمیدهتر كرده است. همین باعث شد تا پای حرفهای یكی از این جانبازان جوان بنشینیم و از مادری سراغ بگیریم كه یك سالی میشود پرستار یك رزمنده مدافع حرم بانوی پرستار كربلاست.