ضعف انکارناپذیر ائتلافهای رنگارنگ مقابل امنیت دفاعی ایران/ کشور چگونه بدون ادعای نظامی سایه وحشت بر سر دشمنان افکنده است؟
زنده باد ولایت :گذر سه دهه از تاریخ یک ملت، زمان زیادی برای فراموشی فاجعه ای نیست که حیات هزاران تن را گرفت و میلیون ها نفر را آواره کرد. با چنین تجربه تلخی از هجمه جهانی علیه یک کشور، باید به ایران حق داد که برای دفاع از مردم و سرزمین خود با همه توان بکوشد.
توان نظامی هر کشوری اولویت راهبردی آن سرزمین در جهان کنونی است. حال اگر جغرافیای مورد نظر در محدوده آشوب زده ای چون خاورمیانه واقع شده باشد اهمیت این اولویت بسیار بیشتر می شود.تجربه نشان داده است که خاورمیانه به عنوان یکی از مهم ترین ذخایر راهبردی انرژی در کره زمین، آبستن همیشگی جنگ و درگیری بوده است. متاخرترین و مخرب ترین این نزاع های دولتی را می توان بین سال های 1359 تا 1367 علیه جمهوری اسلامی ایران دانست.
در سال های ابتدایی انقلاب ایران دولت های اندکی در برابر دنائت صدام حسین رییس جمهوری عراق از ایران حمایت کردند و کمتر نهاد و سازمان بین المللی در برابر جنایت رخ داده علیه مردم بی دفاع از سوی دیکتاتور عراق، نگران حقوق بشر در ایران شد.
این تجربه تلخ گذشته را اگر در کنار گزاره های خطرآفرین امروز قرار دهیم، اهمیت پرداختن به توان نظامی برای ایران دو چندان خواهد شد. کافی است نگاهی گذرا به همسایگان نه چندان دوست و هم منطقه ای های دشمن ایران داشته باشیم.