، همزمان با پایان عملیات طریق القدس، تلاش برای اجرای عملیات بعدی و جلوگیری از قدرت تصمیمگیری، تجدید سازمان و تقویت روحیه دشمن آغاز شد.
پس از مدتها بحث و بررسی، منطقه غرب دزفول به دلایلی همچون تناسب یگانهای خودی با وسعت این منطقه، تناسب شرایط طبیعی غرب دزفول با نیروی رزم قوای پیاده و برخی دلایل دیگر برای انجام این عملیات انتخاب شد.
طرح ریزی این عملیات از اواسط آبان ۱۳۶۰ آغاز شده بود و پس از تلاشهای مستمر و خستگی ناپذیر و انجام مشورتها و هماهنگیهای گسترده، میان فرماندهان نظامی، سرانجام طرح عملیاتی شماره ۱ فتح المبین در اواخر دی ماه همان سال آماده شد.
روز ۱۳ بهمن ۱۳۶۰ طی نشستی مشترک میان فرماندهان سپاه و ارتش طرح یادشده به یگانهای عمده اجرایی ابلاغ و متعاقب دریافت اطلاعات جدید در ۳۰ بهمن همان سال، طرح اولیه بازنگری شده و طرح شماره ۲ در ۱۳ اسفند انتشار یافت.
ساعت ۳۰ دقیقه بامداد روز دوشنبه ۲ فروردین ۱۳۶۱ بود که یکی از بزرگترین عملیاتهای تاریخ دفاع مقدس با رمز یازهرا (س) در منطقه غرب شوش و اندیمشک آغاز شد.
در این عملیات قرارگاه مرکزی کربلا با فرماندهی مشترک نیروی زمینی ارتش و سپاه پاسداران، هدایت کلی عملیات را بر عهده داشت و چهار قرارگاه فرعی قدس، نصر، فجر و فتح تحت امر آن بودند که در مجموع حدود ۱۰۰ گردان از سپاه و ۳۵ گردان از ارتش در عملیات شرکت کردند. همچنین واحدهایی از توپخانه، هوانیروز و نیروی هوایی ارتش، مهندسی جهاد سازندگی و مهندسی سپاه و ارتش، پشتیبانی عملیات را بر عهده داشتند.