به گزارش کارگر آنلاین، در طی سالهای گذشته، «همسانسازی» در میان بازنشستگان و مستمریبگیران صندوقهای مختلف به یک «گفتمان اجتماعی» بدل شده است. درونمایه واقعی این گفتمان با تعبیر و برداشتی که جامعهی هدف از آن دارند، تفاوت بسیار دارد. درواقع، آنچه مسئولان و کاربدستان در بهکارگیری اصطلاحِ «همسانسازی مستمری بازنشستگان» در نظر دارند، افزایش تدریجی، بطئی و هربار ناچیزِ مستمریهاست و بیشتر، از این گفتمان به عنوان یک «وعده» برای نشان دادن اینکه به معاش بازنشستگان توجه دارند و بهبود این معاش را جزو برنامههای کاری خود قرار دادهاند، استفاده میکنند. به همین ترتیب است که در دمدمههای انتخاباتی، همسانسازی، یک کاربَستِ تبلیغاتی نیز پیدا میکند.
اما برای فعالانِ صنفیِ بازنشستگان و مستمریبگیران، «همسانسازی مستمریها» یا همان «همترازی حقوق بازنشستگان با شاغلان»