مردم بو و گویو در جنوب چین مردههای خود را دفن نمیکنند. در عوض تابوت آنها را از صخرههای بلند آویزان میکنند. این روش دفن نه تنها در میان مردم بو و گویو بلکه در میان گروههای اقلیت دیگر در کشورهای آسیایی مثل فیلیپین و اندونزی هم رایج است. دلیل اصلی این نوع تدفین مشخص نیست. شاید معتقدند که قرار دادن تابوتها در ارتفاعات کوهها به مردهها کمک میکند راحتتر بهبهشت بروند. یک مزایای آویزان کردن مردهها این است که آنها را از دسترس لاشخورها دور میکند و دیرتر فاسد میشوند. همچنین زمین را برای کشت آزاد نگه میدارد.
تابوتهای معلق هنوز در جنوب و مرکز چین دیده میشود، به خصوص در امتداد درههای دورافتاده رود یانگ تسه که از هیمالیا به ساحل شرقی چین میریزد. با این حال، قدیمیترین تابوت ۳۰۰۰ سال قدمت دارد و در شرق استان فوجیان پیدا شده است.