زنده باد ولایت : اولین چیزی که با شنیدن واژهی توقیف اموال به ذهن متبادر میشود این است که شخصی به دیگری بدهکار بوده است و در نتیجه طلبکار اموال وی را توقیف میکند. توقیف مال عنوانی کلی است که کلیهی اموال اعم از منقول و غیرمنقول را دربرمیگیرد و با توجه به ماهیت اموال حسب مورد نحوهی توقیف آنان تفاوت میکند.
توقیف اموال معمولا زمانی موضوعیت پیدا میکند که اولا شخصی به دیگری بدهکار باشد، اما تفاوتی نمیکند که این دین ناشی از سند رسمی باشد یا سند عادی، نوع سند صرفاً در مکانیزم مطالبه و توقیف مؤثر خواهد بود؛ بدهی میتواند مثلا به واسطهی قرض گرفتن پول یا بدهی مردی به همسرش بابت مهریه باشد و شخص بدهکار با میل و رغبت به پرداخت بدهی خود اقدام نمیکند یا اینکه اعمالی انجام مییدهد که طلبکار در مورد رسیدن به طلب خویش دچار شک و تردید و نگرانی میشود و ثانیا شخص بدهکار اموالی داشته باشد و ثالثا شخص طلبکار بتواند این اموال را شناسایی کند (چه خودش چه از طریق دادگستری).
تعریف و فایدهی توقیف اموال به نوعی در هم ادغام شده است با این توضیح که شخص صاحب مال (بدهکار) به واسطهی توقیف از دخل و تصرف در مال خود ممنوع میشود، توقیف عنوان عامی است که در بردارندهی هر دو مفهوم توقیف قانونی و توقیف فیزیکی اموال خواهد شد به عبارتی در نوع اول، صرفاً مال از نظر قانونی و به موجب اسناد رسمی ممنوع از نقل و انتقال میشود