آيا عروسيها و وليمههاي ما مناسب حضور امام زمان(عج) است؟
تاریخ انتشار: 95/06/06 11:9
فارس/ آيتالله سيدمحمد ضياءآبادي از اساتيد برجسته اخلاق در شهر تهران است. در ادامه پاي سخنان اين مفسر قرآن کريم مينشينيم:
اين جمله نوراني از امام اميرالمؤمنين (ع) در نهجالبلاغه آمده که ميفرمايد: «لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا، عَطْفَ الضَّرُوسِ، عَلَى وَلَدِهَ»؛ به طور حتم، دنيا پس از چموشيهايش به سمت ما باز خواهد گشت. همانند بازگشت شتر بدخو و گازگير به بچه خويش.
فعلاً دنيا همچون شتر بدخو و چموشي که به صاحب خود سواري نميدهد، گاز ميگيرد و لگد ميزند و بچهاش را از خود طرد ميکند، با ما سر ناسازگاري دارد و ما را از خود طرد ميکند، ولي يک روز حتماً به سمت ما برميگردد و خود را به دامن ما ميافکند. اين جمله هم با لام قسم و نون تأکيد آمده و حتميّت مطلب را نشان ميدهد:
«لَتَعْطِفَنَّ...»؛
و بعد اين آيه را تلاوت فرمود:
«وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ»؛
و لذا فرمودهاند:
«رايَهُْْ الْمَهْدِيِّ مَکْتُوبٌ فِيها: اَلْبَيْعَهُْْ لِلّهِ،إسْمَعُوا وَ أطِيعُوا»؛
روي پرچم مهدي نوشته شده است: بيعت از آن خداست، بشنويد و فرمان ببريد.
«إنّه يبلغ سلطانه المشرق و المغرب»؛ سلطنت او به مشرق و مغرب عالم ميرسد.
«ولايبقي في الارض خرابٍ الا يعمره»؛
در زمين، هيچ نقطه خرابي باقي نميماند مگر آن که او آبادش ميکند.
آيا واقعاً ما آماده ظهور امام زمان (عج) هستيم؟!
ما هم خيلي ادعاي انتظار داريم و فرياد «يا صاحب الزمان عجل علي ظهورک» ميکشيم و «منتظران را به لب آمد نفس» ميگوييم، ولي ميترسيم به ما بگويند: شما دروغ ميگوييد! آيا اين زندگي شما، آماده آمدن من است؟ اين عروسيهاي شما، اين وليمههاي پر اسراف و تبذير شما، مناسب با حضور من است؟ اصلاً شما مرا به مجالس خودتان راه نميدهيد چون ميخواهيد در شهوتتان آزاد باشيد و من را مزاحم خود ميبينيد و راهم نميدهيد!
حاصل اينکه ما در شرايط کنوني زمان، نياز شديد به تحکيم اصول عقايد داريم مخصوصاً تکيه دشمن روي مسئله امامت، بسيار جدي و عميق است و ميکوشند آن را از طرق مختلف خدشهدار کنند، چون ميدانند: امامت که مخدوش شد، از يک طرف حقايق مربوط به توحيد و نوبت مخدوش خواهد شد و از طرف ديگر روحانيت که تنها وسيله ارتباط مردم با اهل بيت رسالت است تضعيف شده و از بين خواهد رفت و همين غايت آمال و آرزوهاي دشمن است و لذا اصل اعتقاد به امامت که درست شد، هم معارف مربوط به توحيد و نوبت و معاد آن چنان که هست در دلها تحقق مييابد و هم مسئله فقاهت در زمان غيبت جايگاه خاص خود را به دست آورده و روحانيت به معناي واقعياش در ميان امت اسلام مورد تکريم و تجليل قرار ميگيرد.