خواهیم کرد! "جالب اینجاست که اشرفی دراین باره وبرای جلوگیری از تخاصم و برخورد، با هیچیک از فرزندان ومریدان خود سخن نگفت وتنها پس از شهادت او که کتابخانه اش را زیرو رو کردند، به قرآنی برخوردند که جلدی بس ضخیم داشت. جلد را که گشودند، به انبوهی از اینگونه نامهها برخوردند که شهید در ذیل آنها تنها نوشته بود:"یا احکم الحاکمین! ". تنها چیزی که اطرافیان دراین فقره از او شنیدند، این بود که:"پس از مرگ، بر من زیاد گریه کنید که دراین مدت، فراوان رنج برده ام! " آن شیخ پس از انقلاب نیز به تلاشهای تخریبی خویش ادامه داد تا اینکه پس از ترور مرحوم اشرفی، با شکایت علمای منطقه و از سوی دادگاه ویژه روحانیت، به کرمانشاه ممنوع الورود شد وپس از سالها، در گمنامی درگذشت، درحالی که نام وآوازه شهید محراب، آن هم در سی وهفتمین سالروز شهادتش، همچنان بر زبانها جاری است. این همه را روایت کردم، بلکه از بزرگانمان قدری اخلاق وصبر بیاموزیم
فردا و تابناک با تو