به گزارش ایسنا، تصورش را بکنید زندگی مثل همیشه جریان دارد، مردم شام میخورند، تلویزیون میبینند و بچهها بازی میکنند، اما در مدت چند ثانیه تمام سرمایه یک عمر یک عده آدم از دست میرود.
خانهها و مغازهها با تمام داراییهای مردم زیر آوار گم میشود و 620 نفر که تا چند دقیقه قبل راست راست راه میرفتند حالا "جسد" هستند و زیر آوارها دنبال پیکرهایشان میگردند.
اما حالا با گذشت چهار ماه زندگی مردم اگرچه مقداری تغییر کرده اما هنوز هم تمام پارکها، بلوارها یا هر زمین خالی که در شهر وجود دارد پر است از چادرهای سفید یا خاکستری تیره و کانکسهای رنگ به رنگ.